Tak zaczęła się nasza podróż...
Pomysł na powstanie tego bloga powstał w mojej głowie w październikową noc. Pamiętną noc, gdy pierwszy raz od dawna mogłem myśleć swobodnie. To było cudowne odczucie po długim okresie, gdy skupienie myśli wydawało się niemożliwe. Gdyby tak nie było pomysł na rozpoczęcie bloga nie "przyszedłby" mi sam do głowy, co dla osób zmagających się z tym zaburzeniem może być zrozumiałe.Spontaniczność tego sama mnie zaskoczyła, myślenie w depresji nie należy do łatwych (przynajmniej dla mnie), ponieważ długi czas nie mogłem klarownie myśleć. Dlaczego właśnie blog o depresji? Ponieważ ten problem, jak pewnie zauważyłeś drogi czytelniku, dotyczy mojej własnej osoby i chcę by osoby, które też się z tym zmagają wiedziały, że nie są same. To ważny cel mojego przedsięwzięcia, ale nie jedyny. Uważam, że zrozumienie depresji nadal nie jest wystarczające w naszym społeczeństwie, wiele o niej wiemy, ale nie rozumiemy osób, które jej doświadczają. Chcę pokazać Wam, osobą, których ciekawość tu zaprowadziła, odczucia i myśli osoby z "wewnątrz". Jak odpowiedziałbym na pytanie : dla kogo jest ten blog? Dla każdego kto chce zrozumieć jak żyje, przeżywa osoba z tym zaburzeniem oraz powiedzieć trochę o błędach jakie można popełnić w kontakcie z drugą osobą. Kieruje mną poczucie, że jako osoba chora i świadoma swojej choroby chcę pokazać osobą takim jak ja, że nie są same, ich najbliższym pokazać to co oni sami nie mogą wyjaśnić oraz osobą zainteresowanym tą tematyką dać wgląd w umysł osoby z zaburzeniem depresyjnym. Nie wiem jeszcze jaka będzie forma, ilość czy chociażby długość kolejnych tekstów, ale mogę obiecać, że spróbuje dać z siebie jak najwięcej i jak najlepiej opisać to co czuję i myślę na ten temat.
Wasz zamyślony przyjaciel,
Rise like Phoenix
Komentarze
Prześlij komentarz